yeni

her yerde bir yeni yıl fırsatı dönüyo ya bizde takip eder olduk. bu arada dün büyük gürültüler eşliğinde istanbul il sınırları içinde başlayan kar 'fırtınası' en azından anadolu yakası için kendini günlük güneşlik ve soğuk(emin değilim dışarı çıkmadım) bir havaya teslim etmiş durumda. en son çok küçükken iyi kar yağdığını hatırlıyorum bi. biz o zaman annanemlere gidiyoduk çok sık. onlarda göztepedeydiler. ha ama göztepedeki en asgari düzeydeki binadalardı kendileri. ve hatta onca yeni site ve binanın arasında hala kendini muhafaza etmekte göztepe köprsününden yukarı devam ediosunuz oralarda bi yerdeydi. gidin bakın. sonra haliyle taşındılar tabi. su taşıma sistemli bi yerdi en kötü yanıda oydu zaten. sonra yakına geldiler biz her yılbaşı yaptığımız büyük ziyaretlerine devam ettik. geniş aile geleneği var normal olarak. sabah babane akşam annane böyle gider oldu. benim için çocukluk yılbaşılarının ve hatta ilk gençlik yıllarının yılbaşı akşamları tv' de zap yap kuruyemiş+tombaladan öteye gitmez. işin ilginci ben bu durumdanda memnunum. yıllar önce non serviam'da dalga amaçlı ufak hayatlar ufak mutluluklar filan yazmışlardı onu hedef koydum kendime ufak şeylerden çok yol alabiliyorum. mesela sakladığım gameshowlardan birinde şeyi gördüm geçen river raid oynamanın ihtişamı. hani herkes kız peşinde kariyer peşinde biz river raid oynuoduk.. diye devam eden bi yazı. ben hayatımı tam ona göre şekillendirdim işte. ha çok mu başarılı oldum. sanmıyorum. bazen okduğum şeylerden ufak ayrıntıları seçip hayatın anlamı yapıyorum farkına varmadan. farkına vardığımda da baya zaman geçmiş oluyo. gerçi arasıra durup düşünmüyo değilim. şimdi ki ben bi şekilde geri dönse o kendi kendine odalar arası kovboyculuk oynayan çocuğu görse ne der ne nasihat eder diye. ama sanırım diyceğim bişey yok. hayalgücü mucizevidir. dünyadaki tek ilahi kudrettir ve hatta. yılbaşında kar yağmasını hatırlamak gibidir. hiç yağmadığını bilerek(en azından hatıralar dahilinde). son veremedim yazıya buda böyle olsun.