27 Şubat 2010 Cumartesi

uyan

geçen gece soğuktu biraz
tüm nahoş anılar beynimi yerken
ben uykunun en tatlı kısmında
kendimi yalanlarına inandırmıştım.
çabalamak erdemi
güneşin en kızıl yalnızlığı ardına gizlenmiş
gözlerini kuytulara çekmiş
usulca izleyen
hareketlense dağları devirecek bir hayvan gibiydi
anlamsız anılar süzülmeye devam ettiği
perde de
perde ki sen onları çoktan karanlık boyalarınla
boyamıştın
gözlerim görmesin ama sesini duyabileyim diye
işkencelerin en küçüğüydü bu senin için
bense kasvetli odamda sakat kaldığıma inandım
aydınlık gelmeyecek gibiydi
kızıla boyalı odamda..
sözlerin, umutlarım hepsi toplanmıştı
duvarımda; boyalarında ki ufak çatlaklarda
umutsuzluğu umudum ettiğim bir sabahın sonunda
umulmadık bir şey oldu..
senin etkinden bile daha çok acıdı canım
ve ben senden
uyandım..

16 Şubat 2010 Salı

k.

tanışmadığım bir güneş var
kimileri sıcaklığında ellerini yıkıyorlar
doğum sancısı çeker gibi bulutlar üzerimde
yağmaktan korkuyorlar
sana da olur mu bazen
yatağında yatarken düşlerin karıncalanır..
kapım açık hayaletlerim girsin diye
örtünün altı korkanlar içindir
yerinden kıpırdayamayan vücudum gövde gösterisi
kime neye karşı olduğunu bilemeden
isyan ediyorlar bedenime
gözlerini arıyorum aralarında
yoksun..

var olsaydın
varlığından korkardım..