19 Kasım 2016 Cumartesi

48


eski bir fotoğrafına denk geldim bugün
günler monoton şekilde birbirini kovalarken
farkettim ki ben seni kendime anlatırken
yüz hatlarını dahi anımsayamıyormuşum
öyle zaman geçmiş ki..
gözlerini devirmiş bakıyorsun öylece oturduğumuz masaya
kim bilir günlerden hangisi
sana geleceğime dair ümitlerle doldurduğum benliğime ait
o masalar bile aynı değil artık
biliyorum ya
yine de fotoğrafında gözlerin dönüp bana bakacakmış gibi
yine dudaklarından bir martı havalansa da ben yaşadığıma inansam gibi
karşılığını kaybedene kadar sözlerimi dinlediğin günlere dönsem yine
sesinin mahrumiyetine takılı kalmışken günlerim
gece yarısı şiirleri.. seni beklerken geçen sessiz karanlıklar
yüzünü unutmamaya and içmiş ellerim
gözlerin yine gülecekmiş gibi içten içe kirpiklerin el verse
gülecekmişsin gibi
dönüp geleceğimi bile bile
 uğurladığın zamanlar gibi beni sensizliğe