22 Eylül 2008 Pazartesi

ıca

acı garip bişey.
zamanında tatmaya çok elverişli bi ruh haline sahip olduğumdan gerek; hayatın anlamı haline bile getirmiştim. acı besler aslında dingin bi ruhu. karşılık beklemez acı ama siz vermeye isteklisinizdir. paramparça kalırsınız bişeyler verdikçe de. acı çünkü mutluluktan mesela daha yoğundur. aynı bi yerini kesmek gibi. yaranın acısını hissedersin. ama yaradan öncesi hissiyatın sınırlıdır.bu da belli dönemlerde acıyı en yoğun hissedilen his olduğundan tahtına oturtuyo bence.
sonra acıların kralları* doluyo etrafa bi sürü. ve onların hiç bi zaman olamayacak kraliçeleri. sebep mi ?
acı bencildir çünkü.
yalnızlık gibi acı paylaşılsa da hep bencildir.



*evet evet kesmeşeker

Hiç yorum yok: