16 Ocak 2009 Cuma

concerto

o diil de;
helloween' a gidemedim lan ben. senelerce odada kendini parçala bi duvardan bi duvara vur filan
sonra adamlar gelsin sen gitme. e dark tranquillity'de de aynı bok yine gideme. tek başıma napcam filan diye. böyle böyle baya konser oldu. sonra hiç alakam olmayan insanların konserlerinde buldum kendimi hep. hayatımda dinlememişim olsun millet var filan. gittim korn dinledim mesela hani insan severde dinler yok alakası bende o kalabalıktan kaçtım arka limanlara sığındım. gel gör ki bizim bütün arkadaş grubu konser sonrası darmadağan oldu. aynı şey festivallerde de vukuu buldu nitekim. benim sevdiğim grupların geneli eş dost arasında tutulmadığı için "lan gelsene şu var gidip izliyelim" diye sorduğum herkes yok ya bıdı bıdı var biz ona gitcez napcan sen şu da gel eğleniriz onlar sıkıcı.. açıklamalarıyla kendi istediğim gruplardan uzaklaştırıldım. ya da milleti ikna etcem diye uğraşırken sıkılıp izlemeye gitmeye üşendim filan. lakin sevgili okurlar şu dünyada çok isteyerek gidip izlediğim konser sayısı 4'ü geçmez. onlarda şans eseri yanımdakilerin grupla alakası olmadığı durumlardı. hani olay ters işlemişti de öyle gittik. ya da işte tek başıma gittim.
şu da var ki tek başına gitsene lan sende diyebilirsiniz. lakin bu durumda da konser sırasında olan eğlence kısmı-ki ben konserlerde yanımda biri olsada tekmişim gibi davranıyorum- bittikten sonra ki tenhalığı karşılamıyo. mesela bi alanı terk ediyoruz. çoğunluk arkadaşına dönüp anlatıo of ne biçimdi filan. e sende bunu konuşcak yada konuşanı dinlicek biri yok. bide o saate tek başına dönüş yolu filan. günün bitimi iğrenç olduktan sonra napıyım ben öle işi dimi.
bende sonunda olayı geyiğe vurmaya karar verdim. sanki grubu izleyince çok bişey oluyo. otur evinde dinle işte yutüp filanda var nasıl olsa. zaten konsere gelse bi grup çoğunluk yok mok dicek burun kıvırcak bende vazgeçtim o işten. ha iron maiden gelsin sevinçten bizim evi bile yakabilirim o ayrı.
kimse gelmesin ben giderim lan.

Hiç yorum yok: