kış

bazen tanıdık bir rüzgar gelir dokunur
yanağının hassas kenarına
sanırsın ki busesidir ilkbahar gecelerinin
aldanır tüm benliğin
yeşillerin tomurcuğuna
ürperir bedenin
evin buğulu penceresinden bakarken
anlarsın kış yakındır
uyku zamanı gelmiş hayatın
bir tebessüm geçer gider dudağın kenarından
canlanır geceyarısı fikirleri
birbirine değmeyen kar taneleri gibi
birbirine dokunabilmek için can atacağın günlere dair..