hatalarımdan ders almayı küçükken öğrendim
büyüdüğümde hatalarımdan hatalarına ulaşan babil kulesiydi evim
sevdiğini söylemek korkusundan doğmuştun bedenimde
büyüdüğünde saçlarının örgülü zamanlarını özledim
senden uzaklaşan trenlerde kurduğum düşleri
küskün şarkılarla besledim
dalgalarla dövülen kumsalda
parmaklarınla yazdığın bir kaç harftim
susuzluğa dayanamadı içim
ayakların ıslanırken ben silindim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder